Zon, polonaise en een traantje

Zon, polonaise en een traantje

Gisteren werd onder ideale omstandigheden de derde editie van Leontien Ladies Ride Zwolle verreden. Het werd een dag met een lach en een traan. Een verslag van de leukste fietstocht voor vrouwen, die de gehele binnenstad van de Overijsselse hoofdstad roze kleurde.

 

Heel vroeg in de ochtend oogt de lucht in Zwolle grauw. Niet dat het slecht weer is, maar de zon laat zich in de morgenstond nog niet bepaald zien. Op de nieuwe startplaats van Leontien Ladies Ride, net om de hoek bij de befaamde melkmarkt, is de sfeer gemoedelijk en kalm. Opvallend, want de start is immers aanstaande. Ervaring doet duidelijk wonderen, want het opbouwteam van Leontien Ladies Ride was de avond voordien al klaar met de startstraat en het promodorp, en dus ruimschoots op tijd voor de vrouweninvasie.

Ook Leontien van Moorsel is opvallend relaxed voor de start. Voor de viervoudig olympische wielerkampioene, die zich überhaupt niet zo snel nerveus maakt, is Leontien Ladies Ride een warm bad. Ze gaat altijd lachend met iedereen op de foto en deelt handtekeningen uit met de snelheid van een geroutineerde popster. Doordat het centrum van Zwolle nauwe straatjes bezit, is de binnenstad razendsnel een grote roze wolk van vlaggetjes, hoedjes en shirtjes. De talrijk aanwezige picknicktafels zijn dan ook binnen no time gevuld met koffiedrinkende dames. Een zanger, die duidelijk hoorbaar uit de streek komt, zet enkele evergreens in en de stemming stijgt dan ook snel.

Pim van der Wildt van het organisatieteam heeft geen tijd voor de zangkunsten van zijn provinciegenoot. Hij loopt op en neer door de startstraat om de vertrekprocedure soepel te laten verlopen. Smalle straatjes zijn namelijk naast gezellig, niet bepaald ideaal om vierduizend vrouwen te herbergen. De Zwollenaar lost het echter vakkundig op en laat via een ‘sluis-systeem’ de groepen een voor een de Overijsselse hoofdstad verlaten. Een grote golf roze vrouwen rijdt zo netjes in groepen de stad uit. Leontien rijdt ditmaal niet met de eerste vrouwen mee. De Nieuwerkerkse heeft ervoor gekozen om met de slotgroep te vertrekken. In het begin van de tocht betekent dit vooral veel opstoppingen, want er moeten nogal wat kruispunten worden overgestoken. Het geeft Leontien zelfs de kans een vrouw met materiaalpech te helpen. Een ketting terug op de fiets leggen is immers een peulenschil voor een ex-coureur.

Na enkele kilometers komt het wielerverleden van Tinus nog duidelijker bovendrijven. Ze rijdt van groep naar groep, terwijl ze ondertussen nog tijd heeft voor een praatje. Bij het eerste koffiepunt is het gezellig druk. De cafés hebben handig ingespeeld op de stoet sportieve dames, door prachtige terrassen in het inmiddels stralende zonnetje op te richten. In lunchplaats Dalfsen is het nog drukker. Zowel de dames van de korte, als de lange tocht, eten hier hun sandwich. Dit leidt tot een flinke file voor het afgiftepunt. Een olijke dj verzacht het wachten en er worden zelfs voorzichtig dansjes ingezet. Ook bij de finish in Zwolle wordt dan al flink aan de Rosé genipt. De eerste dames zijn al binnen en krijgen een heuse schlagerzanger voor de kiezen. Binnen no time deinen de dames heen en weer.

Als Leontien echter over de streep komt, gaat hun blik richting het nieuwe boegbeeld van Eneco. Ze begeeft zich onmiddellijk tussen ‘haar’ meiden en gooit er ook een wijntje in. Betty Bicycle, de grote animator aan de streep, zweept de menigte op als de prijsuitreiking begint. Als eerste worden de vrouwen van de Nije Stichting op het podium gevraagd. Deze stichting, geïnitieerd door Debby Nijenhuis, biedt vrouwelijke ex-kankerpatiënten een plek om samen te zijn en activiteiten te ondernemen. Ze hebben met twintig dames meegereden tijdens Leontien Ladies Ride en dat is bijzonder knap. Een half jaar geleden konden de meeste van hen, nog maar net hersteld van deze slopende ziekte, amper de trap beklimmen. Leontien is diep onder de indruk, net als de andere dames op het plein.

Wanneer Betty de laatste teams in het zonnetje heeft gezet, druppelen er nog steeds dames binnen. Waarschijnlijk lekker op een terras blijven hangen. Het genieten van Leontien Ladies Ride tot in de perfectie beheersend, want tijd en afstand bestaan niet op deze dag. Slechts gezelligheid, sportiviteit en saamhorigheid. En de magie… daar zorgden de vrouwen van Debby Nijenhuis vandaag voor. Deze groep pittige tantes verliet dan ook als allerlaatste het centrum van Zwolle. Leven schrijf je namelijk met een hoofdletter L.

 
Deel dit artikel:
 

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit artikel.

's Ochtends vroeg ging om 5.20 uur de wekker.....brrrrr wat vroeg. De roze accessoires hadden we allen de avond ervoor al klaargelegd en ik hoefde dus alleen maar "wakker" te worden maar dat bleek een hele opgave. De avond ervoor was er in mijn buurt een gezellig feestje en dat heeft me tot half 3 's nachts had wakker gehouden met gekwetter en gelach. Het liefst had ik uit het raam geschreeuwd dat ze allen zachter moesten doen omdat ik op het punt stond Dé LEONTIEN LADIES RIDE te fietsen maar ik besefte gelukkig net op tijd dat ik me met deze actie volstrekt belachelijk zou maken en stopte een extra prop in mijn oren en kon een kleine 3 uur later nog net de wekker horen. Met een slaperig hoofd stapte ik bij Joop en Ine in de auto en het leek niet echt te lukken...tót ik de roze golf zag staan bij het kantoor, van zoveel blijde gezichten word je dan vanzelf wakker! Allemaal Nije Kanjers, lotgenoten die klaar stonden om de uitdaging aan te gaan...65km, de grote tocht van Leontien. Uiteraard hadden we flink getraind maar de trainingen waren niet allemaal even makkelijk geweest. Zo hadden we bij de eerste grote tocht van 45 km al flink wat kwaaltjes en vooral de "houten" kont ( sorry voor de woordkeus maar deze is echt de enige juiste op dit moment) bleek een fenomeen waar we bijna allen last van hadden. Daarnaast is het gewoonweg heel lastig om het 15 vrouwen qua tempo naar de zin te maken. We zijn allemaal anders en in deze groep bleek niet alleen de weerstand na kanker een probleem...ik ontdekte al snel dat we te maken hadden met "sneltreinen, stoptreinen en diesels". `Gelukkig konden we de billen verzachten met een echt wielerbroekje ( we voelden ons ook ineens heel professioneel ;-D) en de tochten konden we daardoor steeds meer opbouwen en het tempo verschil werd ook steeds kleiner. Dus op de grote dag zelf gingen we vol vertrouwen en met vulle wulle (heel veel zin) in de bus richting Zwolle. Tactory voorman Louis Nibbelink had de fietsen al op de aanhanger en had een prachtige bus voor ons geregeld. De bus zelf werd door een zeer vriendelijke chauffeur van Ter Doest bestuurd en in Wierden pikten we de dames van Over@Leven op om vervolgens naar Zwolle te gaan. Puddingbroodjes, koffie en lekkernijen werden in de bus uitgereikt door de lieve dames uit Wierden ( initiatiefneemsters van www.tipsbijkanker.nl) en voor we er erg in hadden waren we al op de Turf markt midden in de roze golf. Op het promoplein hadden we een promotiestand waar onze Leonie en Joop samen met Famke (een stagiaire waar we nog veel van zullen horen) de hele dag promotie mochten maken en waar de dames een prachtige ketting konden kopen voor het goed doel. Vooral de roze kettingen werden gretig gekocht! Onze fietsten werden keurig voor de start gezet en we vertrokken als eerste ná het wielerteam. Maar eerst was er nog tijd voor een uitgebreid ontbijt en nog een extra lekker hapje: Gianni Romme. ....tja het oog wil ook wat ;-) Deze topschaatser was er om zijn vrouw te supporten die mee fietste in het wielerteam en hij bleek als een van de weinige mannen (en ook door zijn verschijning en status), een gewillig 'slachtoffer' voor alle dames om mee op te foto te gaan. En uiteraard maakten ook wij daar dankbaar gebruik van. Pim van der Wildt, organisator van de LLR Amsterdam en Zwolle had er werkelijk alles aan gedaan om ons in de watten te leggen en ook Leontien en haar man Michael waren volop aanwezig en namen de tijd om met iedereen een praatje te maken en op de foto te gaan. Leonie ter Braak van RTV Oost was inmiddels aangekomen en zou ons die dag volgen en moest daarom ook aan de 65 km geloven! Gelukkig werd de direct door de organisatie voorzien van een professioneel pakje en stonden we helemaal klaar voor de start om 10.30 uur. De burgermeester van Zwolle kwam er bij, Gianni kwam ons aanmoedigen en ook Leontien met haar startpistool stond klaar om ons uit te zwaaien. Onder luide aanmoediging van Betty Bicycle en het publiek schoten we de straat in. Geen idee of we links of rechtsaf moesten maar al gauw bleek dat we zelfs een verkeersescorte hadden en hoefden we alleen maar de pijlen en de motormuizen te volgen. Onderweg waren er verschillende rustpunten en we genoten van de natuur. Leonie had tot onze (en ook haar eigen haha) verbazing een zeer goede conditie en schoot er vandoor. Gaandeweg leek het tempo iets te hoog voor de diesels onder ons. Zo als ik al eerder schreef, 15 vrouwen, allemaal hun eigen tempo....het blijft lastig, wat voor de een te snel is werd door een ander als zeer traag ervaren en aan de ene kant hoorde ik dat we zachter moesten, en aan de ander kant hoorde ik dat er enkelen van de fiets zouden vallen als we nóg zachter zouden gaan. Mijn grootste doel was om alle vrouwen in 1 groep over de finish te krijgen en dat betekende voortdurend afwegen en concessies doen. Uiteindelijk vonden we een tempo waar iedereen mee kon leven en is het einddoel door ons allen en tegelijk behaald en was er ook nog tijd om er plezier aan te beleven!! In Dalfsen was het eerste grote rustpunt en konden de dames van de korte route een lunch genieten. Wij, en de rest van alle dames die voor de grote tocht gingen, moesten daar de lunch alvast meenemen om deze vervolgens later op de route te gebruiken. De fanfare wachtte ons in Dalfsen op en Joop en Jan waren er om, samen met Jacco en zijn familie, heerlijke Nije stoeties uit te delen. De dames stonden allemaal in de rij en de heerlijk broodjes vlógen de kratten uit! Heel gaaf om te zien dat wij zulke mooie broodjes hadden met een eigen sticker, want ook Leontien had een fantastisch pakket van 2 sandwiches in een echt Leontien doosje met een banaantje en heerlijk water van Bar le Duc. Veel tijd om in Dalfsen te blijven hadden we niet....65 km is een heel eind en we besloten eerst nog wat kilometers te maken alvorens te rusten. In Ommen bij het Laar konden we dan van al het lekkers genieten en we waren zelfs nog fit genoeg om een dansje mee te doen met de bodyjam. RTVOost draaide de hele dag letterlijk om ons heen en met man en motor werd er heen er weer gereden tussen ons en de wagen in Zwolle om zodoende onze beelden te verwerken in het live verslag dat werd gebracht door Sarah vanaf het plein in Zwolle. 10 km voor het einde gunden we ons een extra pauze zodat Leonie ook kon afstemmen hoe laat we zouden moeten finishen, want dat zou live geregistreerd worden. En dan blijkt ook maar weer eens met hoeveel zaken ook zij zich moeten bezig houden om er een mooi item van te maken....alles moet goed gepland want er kan zomaar een band gestart zijn terwijl wij door de finish fietsen en is het moment al weer voorbij. En met 15 vrouwen een "spontane" 2e keer over de finish ....dat komt niet goed ;-). Het roze kleedje kwam uit de mand maar de rosé liet ik er toch nog maar even inzitten.....ik durfde het niet aan, wat als we de laatste 10 km niet zouden halen door de gevolgen van drank in een vermoeid lijf?? We hielden het bij water en wat lekkers en we hebben heerlijk in het zonnetje gelegen. Plots kwam Leontien met een groepje aan rijden en even baalde ik ervan dat we gestopt waren...het idee dat we vóór haar hadden kunnen finishen was natuurlijk wel aanlokkelijk. Maar de kracht zat niet meer in mijn benen, m'n armen zwollen zienderogen op en mijn rechterkuit begon te krampen. Maar andere dames leken ineens een kracht te hebben gevonden die niet van deze wereld is en vol energie en enkelen zelfs zingend sprongen ze weer op het zadel om de laatste loodjes te volbrengen. Ik moest op wilskracht, het lijf wilde niet meer..... Natuurlijk was er net een item aan het draaien toen we wilden finishen en ik zag tot mijn grote vreugde dat we er ook al meer dan 65 km op hadden zitten. Tijd voor een privé feestje dus, en de rosé zat gelukkig nog koud in de tas...dusssss...... Zo kwam het dat we met z'n allen aan de rand van een parkje heerlijk aan de rosé gingen en het moet voor de anderen heel raar geleken hebben dat we stopten terwijl we nog geen 500 meter voor de eindstreep waren. 50 meter voor de streep stopten we nóg een keer, dit keer om te wachten tot de band die gestart was afgelopen zou zijn en Leontien klaarstond stond om ons binnen te halen. Het waren maar 10 minuten maar ze leken wel een uur. Als je zo'n prestatie hebt geleverd en alle 15 vrouwen hebben de 65 km volbracht, dan wil je niets liever dan de streep en ontladen. Maar het wachten was het meer dan waard....we werden als helden onthaald en als filmsterren gefotografeerd in geïnterviewd. Tranen vloeide en de blijdschap en trots glom ervan af. Vanuit mijn ooghoeken zag ik ineens dat mijn man en mijn zoontje ook als verrassing waren gekomen en achter mij sprongen mensen over het hek om de dames te begroeten. Even leek het of heel Twente daar stond ;-) wat een heerlijk warm bad! We hadden het geflikt! We hadden het gered....niet helemaal met 2 vingers in de neus maar wel bovenverwachting goed. Betty Bicycle haalde me later op het podium en ik mocht nog eens vertellen wie we zijn, wat we doen en dat we 20 fietsen van Leontien hebben gekregen. Alle dames mochten daarna ook op het podium en iedereen ging voor ons zingen "o, wat zijn ze mooi" ....wáánzinnig! Toen ik na mijn pleidooi eindigde met de woorden dat het vaak de kleine dingen zijn die zo'n groot verschil maken begon het publiek weer spontaan te zingen ...."het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen"....en je kunt wel raden wat er toen gebeurde.......inderdaad........maar dit keer had ik een tissue paraad ;-) Het was een prachtige dag, een topprestatie, een mijlpaal. En natuurlijk zijn er mensen die voor 65 km niet eens hun fiets uit het vet halen....maar als je bedenkt dat we een half jaar geleden nog niet eens 1 trap op konden zonder buiten adem te zijn, als je bedenkt dat enkelen onder ons de gevolgen van chemo nog in het lijf hebben.....dan hebben wij een tópprestatie geleverd en is dit maar weer eens hét bewijs dat bewegen cruciaal is , zowel preventief als bij herstel. Ik ben zo ongelooflijk trots op de Kanjers en stiekem ook best op mezelf, want ook ik fietste voorheen niet verder dan de supermarkt om de hoek. En ik had zelfs een hekel aan fietsen...."wie fietst er nu voor de lol een stuk in het wilde weg??" eh....ikke nu dus ;-). En ik zal het sterker vertellen.....ik denk dat ik me ook inschrijf voor de Ladies Ride in Den Bosch. Om dit keer zonder camera, zonder tijdsdruk maar mét een paar Nije Kanjers de rit nog eens te beleven. ......ik kan bijna niet wachten......;-) En dan nóg eens extra bedankt voor Leontien, het management, RTVOost, de Tactory, Ladies Sport, Hoka, Domestic, Over@Leven en alle Nije Kanjers en hun aanhang! Ireks/Beko superbedankt voor de geweldige en lekkere Nije Broodjes en laat alle bakkers maar alvast gaan bakken want iedereen wil wel zulke lekkere en gezonde Nije stoeties! Mijn team bedank ik voor hun steun en mijn gezin omdat ze me de kans geven en de ruimte om dit te doen. Ik hoop nog veel van deze tochten mee te maken, en nóg meer dat er vele lotgenoten de moed gaan vatten om met ons mee te bewegen! 6 september is de Nije Loop voor Leven, waar we gaan lopen voor de realisatie van een inloophuis in Twekkelo. Blijf niet op de bank zitten, loop met ons mee! Neem vrienden en familie mee, alleen samen gaan we dit redden! klik hier Loop je met me mee?? Nije groet, Debby

Debby Nijenhuis, 18 augustus 2009

Afgelopen zondag was voor ons, cliënten en begeleiders van Frion, de Leontien ladiesride een geweldige happening. Reclame -adviesbureau Advice had i.s.m. de organisatie ons 24 startbewijzen gegeven. Een fantastisch gebaar, wij hebben als deelnemers genoten. Allemaal in een blauw poloshirt stonden wij aan de start. Goed herkenbaar en voor velen reden om te reageren met "van welke organisatie komen jullie" etc. Direct al in gesprek en ook onderweg werden wij door velen aangesproken. Veel fietsplezier in een mooie omgeving en enorm veel gezelligheid. Alles was goed geregeld en voor ons had de organisatie/Advice het perfect verzorgd. Het laatste stuk richting Zwolle werden wij ingehaald door Leontien. Zij raakte ook in gesprek met ons en vond het zo gezellig dat zij tot aan de finisch bij ons bleef. De conclusie van iedereen was dat de deelnemers van Frion kunnen terug zien op een heerlijke dag en volgend jaar weer graag van de partij zijn. Frion was positief in beeld en de vele contacten en belangstelling deed ons genieten van de goed georganiseerde fietstocht. Tot de volgende keer. cliënten van Frion en begeleiders, 14 augustus 2009

clienten en begeleiders Frion, 18 augustus 2009

Het waas voor mij de eerd=ste keer maar het was niet vermoeiendt. HET WAS EEN TOP TOP TOP ZONDAG. Daphne

daphne, 15 augustus 2009

Het was de eerste keer dat we meededen, maar we zijn meteen fan geworden. Pink ribbon, een roze lint door Zwolle. Volgende keer weer. Top.

Dini Tuinstra, 13 augustus 2009

Voor de 3e keer de Ladies Ride in Zwolle en natuurlijk waren we er bij voor de 65km. Wat een fantastisch evenement is het toch, zoveel vrouwen bij elkaar en alleen maar feest . Alhoewel?? Als al die dappere vrouwen met kanker aan het eind van de dag worden gehuldigd (en terecht), moet ik even slikken. Mijn lieve zus Alice reed ook vorig jaar nog mee. Haar gevecht tegen kanker heeft ze moeten opgeven. Zij was er deze keer niet meer bij ...... Als ik deze vrouwen zie staan , denk ik aan haar....

Gerda, 13 augustus 2009

fantastisch. we hebben dit jaar voor de eerste keer meegefietst maar hebben al een date met een ander stel om volgend jaar weer mee te fietsen. We hebben genoten van de tocht, het ideale weer, de omgeving, de perfecte organisatie al het lekkers onderweg de gezelligheid onder elkaar en achteraf het idee dat we het toch maar mooi gedaan hadden hihi. Als volgend jaar ALLE dames gebruik maken van de aanwezige prullenbakken of hun fietstas daarvoor een beetje gebruiken blijft het ook een mooie omgeving en mogen we misschien blijven fietsen. Volgend jaar weer? Wij wel.

hanny verbeek, 13 augustus 2009

TOP TOP TOP. GROTE DANK. VOOR EEN GEWELDIGGE DAG. !!!!!!!!!! EERSTE KEER <MAAR ZEKER NIET DE LAATSTE KEER. GROETJES VAN EEN MOEDER EN DOCHTER.

Herma Terpstra, 12 augustus 2009

Ik deed voor de eerste keer mee, samen met een vriendin. Hartstikke leuk en gezellig, wat een happening met zoveel vrouwen! Ook erg goed georganiseerd over de hele route! Wat de toiletten betreft: wij hebben gewoon bij mensen aangeklopt onderweg, er zaten veel mensen lekker buiten en die vonden het geen probleem hun toilet beschikbaar te stellen! Waarschijnlijk doen we volgend jaar weer mee!

Petra (Zwolle, 12 augustus 2009

het was een heerlijke dag om te fietsen en heb genoten van de gezelligheid rond om dit feest. enige min puntje was dat er te weinig toiletten waren op de rust plekken voor alle dames die mee fietsten

wies, 12 augustus 2009

nou dit was de tweede keer dat ik meedeed, de eerste keer in rotterdam, maar het was weer perfect geregeld allemaal, een compliment voor alle vrijwilligers en helpers, samen met mijn dochter en schoonzus heb ik weer een hele fijne dag gehad en genoten, alleen bij dalfsen stonden we bijna een half uur te wachten bij de toiletten, dan komt er ineens een hoos dames, dat was het eninge minpuntje, voor de rest TOP, volgend jaar weer, dan naar den bosch, succes verder, en nogmaals mijn complimenten voor de goede organisatie. tot volgend jaar

wilma kok, 12 augustus 2009

Vond het een gezellige dag en de 65 km viel erg mee, 2 minpuntjes : 10 % naar het goede doel van de inschrijvingen vond ik te weinig, jammer ! Veel extra's gekregen onderweg ,maar helaas zijn er dames die hebben aan één traktatie niet genoeg, pakken gewoon meer (schandalig) !!!

Géa, 11 augustus 2009

geachte mensen ik werd uit genodigt door mijn schoondochter leonie die bij garage van bruchem werkt wat hebben wij een gezellige dag gehad en ik wil even een compliment geven aan de organisatie alles was perfeckt geregeld maar het belangrijkste was natuurlijk het goede doel neem doe volgend jaar zeker weer mee ik hoorde dat het dan in juni hoop niet dat ik dan op vakantie ben want dan gaan er toch wel veel mensen op vakantie nou jawe zien wel met vriendelijke groet magda sluiter

magda sluiter, 11 augustus 2009

geachte mensen ik werd uit genodigt door mijn schoondochter leonie die bij garage van bruchem werkt wat hebben wij een gezellige dag gehad en ik wil even een compliment geven aan de organisatie alles was perfeckt geregeld maar het belangrijkste was natuurlijk het goede doel neem doe volgend jaar zeker weer mee ik hoorde dat het dan in juni hoop niet dat ik dan op vakantie ben want dan gaan er toch wel veel mensen op vakantie nou jawe zien wel met vriendelijke groet magda sluiter

magda sluiter, 11 augustus 2009

Het was ontzettend gezellig. Met z'n elven lekker gefietst en gefeest. Alleen als domper bij het naar huis gaan bleek de fiets van één van ons te zijn gestolen. Zeer vervelend einde van een zeer geslaagde dag.

jolanda (Zwolle), 10 augustus 2009

Hallo Organisatie van dit Evenement Wat was dit leuk. Het was voor mij de eerste keer maar zeker niet de laatste keer. Samen met een groep line- dansers hebben we gefiets, gezongen, gelachen gedanst. Daarna feest gevierd. Top Tot volgend jaar. Groetjes

Gerrie , 10 augustus 2009

Het was weer fantastisch en wat een parkoertje. Vorig jaar met de 65 nog veel langs de grote weg, maar dit jaar echt een toppertje zo door het vechtdal. Op naar de volgende editie van Leontiens ladies ride.

Angelique, 10 augustus 2009

geachte organisatie ik ben voor het eerst met deze dag mee geweest en hebben er gelijk een paar gezellige dagen aan vast geplakt en we hebben voor iedereen mooi weer mee genomen en dat is goed gelukt het was een prachtige ervaring en voor herhaling vatbaar.groetjes lucy korver

lucy korver, 10 augustus 2009

beste allemaal wat een gave dag,ik had de pech om voor de start gebruik te moeten maken van de e.h.b.o. wagen.waarom, ik was aan het dolle met de mannen vrijwilligers en moesten met mijn vriendin op de foto,ik maak een verkeerden beweging , glij uit en mijn voet sloeg dubbel,stom hè maar eerst met ijs behandeld te zijn ,en later tape heb ik toch de rit van 35 km. gereden.wat een sensatie en voor mijn een prestatie , na een diep dal ,deze prestatie geleverd,zit nu thuis op de bank voetje met ijs ,na te genieten van een leuk week end ,want ik had de nacht er voor besproken bij het campanille hotel toppie,allemaal heel veel groetjes van een tevreden vrouw.en tot ziens

janny vink, 10 augustus 2009

het was weer fantasties gisteren in zwolle op naar den bosch

gonnie, 10 augustus 2009
sluiten
Inloggen

Login met uw e-mailadres en wachtwoord.



Inloggen
seperator

Wachtwoord vergeten?